Jarosław Denysenko

Członek Związku Polskich Artystów Fotografików

Opera - prasa

Włodzimierz Denysenko - bas baryton

WDenysenkonastalewwroclawiuGazeta Wrocławska 1960 r.

Otwórz

ToscaWroclawRuchMuzyczny10462Ruch Muzyczny 01.04.1962 r.

Otwórz

WDenysenkoMakbetOdraWroclawOdra 10/1964 r.

Otwórz

WDenysenkoMakbetWroclawRuch Muzyczny 01.12.1964 r.

Otwórz

WDenysenkoMakbetWroclawTLuduTrybuna Ludu 10.09.1964 r.

Otwórz

PolitykaWaldorfKIzmaiowa141276Polityka 18.12.1976 r.

Otwórz

ChlopiTWielkiStolica240374Stolica 24.03.1974 r.

Otwórz

WDenysenkospiewakiaktor141276

Życie Warszawy 14.04.1976 r.

Otwórz

KatarzynaIzmailowaStolica30011974Stolica 30.01.1977 r.

Otwórz

Włodzimierz Denysenko bas-baryton - recenzje

Vivamus molli(...) Gdy chodzi o Włodzimierza Denysenko publiczność zgotowała mu najdłuższą owację i domagała się "bisów". Denysenko posiada czysty, piękny, szlachetny głos, czego zazdrości mu na pewno niejeden tutejszy artysta.

Nowy Świat (USA),z dnia 9 XII 1953

(Z turnee artysty po USA) s tincidunt dapibus. Integer molestie tincidunt nunc sit amet rutrum.

 

(...) W obsadzie pierwszej zdecydowanie wyróżniał się Włodzimierz Denysenko w partii basowej Scarpia. Doskonałość aktorska szla w parze z nieskazitelnie poprawną stroną wokalną. U solisty tego podziwiać należy nie tylko metaliczny, głęboki i czysty głos, lecz równierz inteligencję w kształtowaniu postaci.

R.Bukowski

Gazeta Robotnicza z dnia 7 XII 1961

 

(...) Z solistów na pierwszy plan wysuwa się niezawodny Włodzimierz Denysenko w roli swata Kecala. Dzięki doskonałemu głosowi, dużej inteligencji i wrażliwości, artysta ten stworzyl postać logiczną i pełną.

R.Bukowski

Gazeta Robotnicza z dnia 16 XI 1962

 

(...) Znakomity głosowo i aktorsko Włodzimierz Denysenko w roli kardynała Brogni

Słowo Powszechne ,1963

 

(...) na pierwszy plan wysuwa się tu Włodzimierz Denysenko w partii tytułowej. W ciągu ostatnich kilku lat stał się on śpiewakiem dużej klasy; jego ciemny, basowy raczej głos doskonale odpowiada dramatycznemu charakterowi partii Makbeta, a duża rozpiętość skali pozwala pokonywać swobodnie także wysokie frazy, pisane w zasadzie na baryton.

Józef Kański

Trybuna Ludu z dnia 10 IX 1964

 

(...) Bas-baryton Włodzimierz Denysenko włada bogatym i pięknym głosem, i scenicznym temperamentem. Duże wyczucie dramatyzmu wykazał w interpretacji roli Mefista zaś w roli Scarpi wystąpił ze swoistą koncepcją , odrzucając elementy naturalizmu.

Wypowiedź rektora Konserwatorium w Clui.

Z prasy rumuńskiej po gościnnych występach

Opery Wrocławskiej w r. 1964

 

(...) Z grupy solistów na szczególne wyróżnienie zasługuje sylwetka aktorska swata Kecala (Wlodzimierz Denysenko); ten artysta popisał się nie tylko wyrazistą grą, lecz również świetnym głosem, był nieprzerysowany, swobodny i pozostawił najsilniejsze wrażenie.

Zdzisław Sierpiński

Życie Warszawy z dnia 23 II 1968

 

(...) [Prasa Moskiewska] poodkreśla zdumiewające warunki glosowe i sceniczne Wlodzimierza Denysenko.

Z relacji korespondenta moskiewskiego

Z relacji korespondenta moskiewskiego

Życia Warszawy o spektaklu Strasznego

Dworu Moniuszki w Teatrze Wielkim ZSRR

w Moskwie, dn. 14 XII 1967

 

(...) Włodzimierz denysenko w roli zlodziejaszka Tracolla, nie tylko dobrze śpiewał, ale i tańczył. Pierwszy raz widziałem basa bijącego w powietrzu nogami klasyczne "czwórki".

Jerzy Waldorff

Polityka z dnia 20 II 1971

 

(...) Najbliższy ideału bohaterów Mozarta był Włodzimierz Denysenko w partii i roli Figara...

Jerzy Waldorff

Polityka z dnia 4 IV 1970

 

(...) Jest to dramat ludu, jednakże Borys pozostaje głowną postacią, kreowaną w tym spektaklu przez Włodzimierza Denysenkę, młodego śpiewaka, którego nazwisko trzeba sobie zapamiętać. Już nawet postawą przewyższa on wszystkich pozostałych; aktorsko przedstawił w sposób rozdzierający upadek dręczonego wyrzutami sumienia cara, a głosowo przypominał stale wielkiego Szaliapina.

W. Abagg

Hornener Anzeiger z dnia 24 X 1973

 

(...) Dzieło Szostakowicza jest nie tylko operą, ile dramatem muzycznym (...) w Którym wszystkie elementy współgrać powinny na równych prawach, zatem obok śpiewu nie mniej ważne jest aktorstwo. W takim zaś sensie prawdziwą kreację w warszawskiej Katarzynie Izmaiłowej stworzył Włodzimierz Denysenko, od wnętrza prawdziwy, krwistyu stary kupiec Izmaiłow.

Jerzy Waldorff

Polityka z dnia 18 II 1976

 

Edyp nie jest operą łatwą. Na szczególną uwagę zasługuje Włodzimierz Denysenko jako wielki Kapłan

Dann Potts

Opera News 1978

WDenysenkoBorysGodunow1972W. Denysenko - B.Godunow 1972 r.

Uwaga: Korzystanie z tej strony bez zmiany własnych ustawień, oznacza akceptację faktu, że pliki cookies (ciasteczka) są zapisywane w przeglądarce użytkownika. Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej.

All Rights Reserved - Wszelkie prawa zastrzeżone © Copyright Jarosław Denysenko - 2019.
Adres URL praw autorskich: http://www.zpaf.pl